Weeën opwekkende medicijnen, ook wel wee opwekkers genoemd mogen alleen gegeven worden als vaststaat dat de baby via het geboortekanaal ter wereld kan komen. Kunstmatige weeën zijn over het algemeen sterker dan natuurlijke weeën. Het is noodzakelijk dat ze met precisie worden toegediend. Een te hoge dosering brengt risico’s voor zowel de aanstaande moeder als de baby met zich mee. Een weeënstorm kan in zo’n geval ontstaan. Dit is voor de vrouw niet alleen zeer onprettig, het geeft ook een grote druk op de baarmoeder, waardoor een ruptuur van de baarmoeder (bevalling uitdrijving) niet uitgesloten is. Het risico voor de baby is niet gering. Door de druk op de baarmoeder kan de baby een zuurstofgebrek krijgen met een mogelijk hersenbeschadiging als gevolg. Een weeën opwekkend middel dat de baarmoeder prikkelt, kan op twee manieren worden toegediend. Met een infuus kan het kunstmatig hormoon oxytocine druppelsgewijs en heel precies worden toegediend. In tabletvorm kan prostaglandine worden ingenomen. Weeën opwekken Er zijn verschillende redenen om de weeën op te laten wekken. Tegenwoordig breekt de gynaecoloog als eerst de vliezen door om de weeën op te wekken. Pas als dit geen enkel effect heeft, kan het hormoon, Oxytocine, aan het lichaam worden toegediend. ‘Strippen’ is ook een methode om de bevalling in te leiden. De gynaecoloog of verloskundige maakt dan met de vingers de baarmoedermond los van de vliezen. Het toedienen van het hormoon Oxytocine gebeurd door middel van een infuus. Een te grote hoeveelheid van het hormoon veroorzaakt baarmoederkrampen. Daarom wordt de dosering van het hormoon stap voor stap verhoogd, waardoor de weeën geleidelijk beginnen. Een hormoon in gelvorm, Prostin, wordt ingebracht als er nog niet voldoende ontsluiting is. Deze wordt in de vagina of de baarmoedermond aangebracht en zorgt na een dag of twee voor een harde buik. Zo’n harde buik kan resulteren in weeën waardoor de bevalling alsnog spontaan op gang komt.
Momenteel loopt er een onderzoek naar het opwekken van weeën door middel van het inwendig plaatsen van een ringetje met hormonen. Dit ringetje wordt in de baarmoedermond geplaatst en laat daar de hormonen los. Het voordeel van deze methode is dat het ringetje eenvoudig verwijderd kan worden op het moment dat een vrouw te heftig op de hormonen reageert.
|